آیا سازمان فضایی ایران می تواند با ناسا همکاری کند؟

محسن بهرامی رئیس آژانس فضایی ایران می گوید که کشورش علاقه مند به همکاری با سازمان ناسا است. چندی پیش رئیس برنامه های فضایی ایران اعلام کرد که این کشور تمایل دارد تا با سازمان ناسا همکاری داشته باشد، این مشارکت می تواند به همکاری های بین المللی شتاب بیشتری بخشد.

گویا آی تی – برخی نگران هستند که چنین اقدامی بیشتر از این که باعث بهبود روابط و شروع مجدد تبادل اطلاعات بین دو کشور شود، منجر به آسیب پذیری بیشتر ایالات متحده در برابر حملات می شود.
محسن بهرامی در هفته جهانی فضا در گفتگو با گزارشگران اشاره می کند، ” فعالیت ها و برنامه های ناسا مورد توجه بسیاری از مردم جهان است، طبیعتاً ما نیز علاقه مندیم تا در این برنامه ها همکاری داشته باشیم. وقتی شما در مدار باشید دیگر کشور و نژاد اهمیتی ندارد. ”
این همکاری نیازمند توافق بین مسئولان دو کشور ایران و آمریکا است. آقای بهرامی خاطر نشان می کند که برنامه فضایی غیر نظامی ایران قدرتمند و صلح آمیز است، به طوری که همکاری دو جانبه را برای طرفین سودمند می سازد.

او می گوید، ” ما دارای قابلیت های زیادی هستیم و در سطح بین المللی در این حوزه نقش خود را ایفا می کنیم. ”
این اولین باری است که ایران دست خود را به سمت آژانس های فضایی خارجی برای همکاری دراز می کند. بهرامی می گوید که این کشور علاوه بر روسیه، چین و ژاپن، با آژانس های اروپایی نیز وارد مذاکره شده است. اگرچه آنها در زمینه همکاری فنی مذاکره کرده اند، اما بهرامی درباره نتایج این مذاکرات یا توافقات احتمالی به جزئیات زیادی اشاره نکرده است.
اگرچه تجربه ایران در فضا اندک است، اما این کشور اخیراً در این حوزه فعال تر شده است. ایران در ۱۰ سال گذشته به ساخت ماکت های ماهواره اقدام کرده و آنها را به مدار فرستاده است و همچنین در سال ۲۰۱۳ یک میمون را به فضا ارسال کرد. این کشور همچنین یک مرکز رهگیری برای کنترل و رصد اجسام عبوری از مدار بالای این کشور ایجاد کرده است.
آقای بهرامی می گوید که برنامه بعدی آنها فرستادن سه ماهواره کوچک بومی به مدار سطح پایین قبل از سال ۲۰۱۸ است.

اگرچه برخی از فناوری های ایران در مراحل ابتدایی قرار دارد، اما این کشور نوآوری در زمینه فضا را در اولویت اول خود قرار داده است.
ایران اعلام کرده که ارسال ماهواره به فضا جزو اقدامات مربوط به ایمنی است. این کشور مستعد زلزله های ویرانگر است و به شدت علاقه مند به رشد و پیشرفت ارتباطات راه دور و رصد و کنترل بلایای طبیعی است.
اما انجام این کار ایران را قادر می کند تا روش های نظارت نظامی خود را نیز توسعه دهد و ایالات متحده و متحدانش استدلال می کنند که این فناوری می تواند با توانمند سازی ایران در ساخت موشک های دوربرد، یک تهدید امنیتی برای آنها ایجاد کند.
جان بی شلدون، مدیر و رئیس شرکت مشاوره سوئیسی ThorGroup GmbH، هفته گذشته در گفتگو با سایت World Politics Review اشاره کرد،” با این وجود، مشهود است که ایران به دنبال قابلیت های اولیه در درگیری های فضایی مانند دستگاه های الکترونیکی ایجاد پارازیت برای ماهواره ها است، که در مواقع برخورد احتمالی به طور بالقوه می تواند استفاده از فضای ایران و اطراف آن را در دوره های کوتاه مدت زمانی برای ایالات متحده و متحدانش با مشکل مواجه کند. ”

ایران نیز اهداف خود از این همکاری را بیان کرده و هرگونه تمایل خود به استفاده از فناوری های فضایی برای تولید جنگ افزارهای بیشتر را رد کرده است. این کشور همچنین اعلام کرده که اکتشافات علمی و اطلاعات جمع آوری شده ازطریق ماهواره های خود را با کشورهای دیگر به اشتراک خواهد گذاشت.
هنوز مشخص نیست که آیا کنگره آمریکا از همکاری ناسا و ایران استقبال خواهد کرد. در سال ۲۰۱۱، پس از تصویب قانون ممنوعیت ارتباط رسمی آمریکا با برنامه فضایی چین توسط کنگره این کشور به دلیل نگرانی ها در مورد امنیت ملی، چین از پیوستن به ایستگاه فضایی بین المللی منع شد.

به گزارش سایت Time.com ، موسسه همکاری و برخورد جهانی دانشگاه کالیفرنیا در سن دیه گو در سال ۲۰۱۶ گزارشی با عنوان “رویای چین، رویای فضا” تهیه کرد. در این گزارش اشاره شده که، ” تلاش های چین برای استفاده از برنامه فضایی خود برای تبدیل شدن به یک قدرت نظامی، اقتصادی و علمی می تواند به برتری ایالات متحده ضربه وارد کرده و پیامدهای جدی برای منافع آمریکا به همراه داشته باشد.”